بررسی تنوع ژنتیکی گندم نان در شرایط تنش خشکی
هادی رنجبر
چکيده
یکی از مهم ترین استراتژی های اصلاح گندم در اقلیم مدیترانه ای ایجاد ژنوتیپ های گندم آبی است که به طور بالقوه قادر هستند عملکرد رضایت بخشی را در مقابله با خشکی انتهایی تولید نمایند. گندم آبی در مناطق سردسیر ایران با خشکی انتهایی مواجه است و ارزیابی تنوع ژنتیکی ارقام و لاین های مختلف آن موضوع مهمی است. این آزمایش برای تعیین تنوع ژنتیکی 30 ژنوتیپ گندم نان در شرایط تنش خشکی آخر فصل در مزرعه دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل به انجام رسید. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که تعداد پنجه بارور، وزن سنبله و ارتفاع گیاه نسبت به سایر صفات ضریب تغییرات ژنتیکی بالاتری داشتند. تعداد سنبله در مترمربع بازده ژنتیکی بالایی داشته، تنوع ژنتیکی بالایی نیز داشت و از وراثتپذیری خوبی برخوردار بود؛ و بعد از ارتفاع بوته و روز تا رسیدن بیشترین بازده ژنتیکی را به خود اختصاص داد.
واژگان کليدي: گندم، خشکی، تنوع، وراثت پذیری
